Terras - Brussel
KORTE INHOUD
...zij was zo ontzettend doodgewoon in deze gekkenwereld, zo ongelooflijk doodgewoon zichzelf, dat de hele nachtmerrie die me omsingeld hield, op slag vernietigd werd. Ze liep op de schaal toe en ze nam de sleutel af die met het bloed uit de dijen sneed. De sleutel was een gewichtloze veer voor haar. Ze gooide hem in de andere schaal, die meteen zakte, terwijl de schaal waarin ik zat, omhoogging. De balans kwam in evenwicht. Ik voelde haar hand op me. Geurige vingers op mijn mond. De slaap sijpelde door me heen. Het meisje versomberde in een onherkendbare duisternis, waarin alle beelden verdwenen.
