Adriaan Brouwer - Felix Timmermans
KORTE INHOUD
Dit boek, Timmermans' laatste, in 1948 posthuum verschenen, is een evocatie van mens en schilder Adriaan Brouwer en van zijn tijd: de bewogen jaren der Spaanse overheersing. Het is een roman van daverende levenslust, het geeft de weergalm van rumoerige bewogenheden om geloof en vrijheid, de weergalm ook der menselijke hartstochten, driften en wilde kruistochten naar geluk. Felix Timmermans (1886-1947) heeft hiermee een boek geschreven waarin de vitaliteit bruist van de Nederlanders in de zeventiende eeuw, de tijd van een begin van grote bloei op elk gebied.
Deze roman schetst de schilder Adriaan Brouwer [1605-1638] als een mens die leeft volgens de filosofie ‘Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen: de drank, de liefde, de toeback en de kunst. En daar heb ik het mijne van genomen.’
Deze roman schetst de schilder Adriaan Brouwer [1605-1638] als een mens die leeft volgens de filosofie ‘Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen: de drank, de liefde, de toeback en de kunst. En daar heb ik het mijne van genomen.’
