Ik heet Kasper - Willy van Doorselaer
KORTE INHOUD
"de mensen in dit boek zijn niet verzonnen. (...) Neem nu Dolf (...): hij is echt mijn vader. En Sonja (...) is echt mijn moeder. En bij juffrouw Monica, die smelt zodra ze een lieveheersbeestje ziet, heb ik echt in de klas gezeten. (...) En wat meer is: ze zijn ook gewoon. Dat wil zeggen dat ze allemaal, zonder uitzondering, wel eens problemen hebben. Af en toe een duwtje in de rug kunnen ze best gebruiken. Welnu, dat kunnen ze krijgen van mij. Deze jongen - Kasper heet ik - heeft met de gewaardeerde hulp van Moslievau een heuse methode ontwikkeld om mensen die het moeilijk hebben, een duwtje in de rug te geven. En weet je wat zo mooi is? Dat het helpt. Alleen als Renske er zich mee bemoeit wil het wel eens in het honderd lopen. Wie Renske is? (...) mijn buurmeisje. Ook zij bestaat echt. Ook zij is een heel gewoon meisje. Behalve als ze weer eens een moord plant..."
