Het welzijnsbeleid in Vlaanderen - Mieke Vogels
KORTE INHOUD
Hoe haalbaar is een Vlaams welzijnsbeleid zonder wachtlijsten? De uitdagingen voor de welzijnssector zijn enorm. Dertig jaar geleden werd Vlaanderen bevoegd voor de zorg voor personen met een handicap, de bijzondere jeugdzorg, de kinderopvang, de ouderenzorg ... Het beleid legt de nadruk op het activeringsmodel: meer mensen moeten langer werken. Maar als iedereen actief is op de arbeidsmarkt, dan kunnen mensen zelf niet meer instaan voor de opvang van hun kinderen of zieke ouders en worden steeds meer zorgvragen doorgeschoven naar de professionele zorg. De overheid slaagt er niet in om al deze zorgvragen te beantwoorden. Er zijn onvoldoende middelen en er is onvoldoende personeel met als gevolg lange wachtlijsten. Hoe moet het verder met de Vlaamse welzijnssector? Wat zijn de grote uitdagingen voor de 21ste eeuw inzake welzijn en zorg? Hoe evolueerde de zorg voor personen met een handicap, hoe ontstonden de wachtlijsten? Bestaat er zoiets als een eigen Vlaams model kinderopvang? Hoe organiseer je een eigen pr...
