Het drinkend hert in het nauw - Robbe de Hert
KORTE INHOUD
Robbe De Hert heet een stijfkop te zijn, een Antwerpse lastpost, een provocateur. maar hij is vooral een geboren filmmaker, met een uitgesproken allergie voor alles wat hem belemmert films te maken: de onwetendheid van het beleid, de onkunde in de eigen gelederen, het gebrek aan visie en durf van hen die beter zouden moeten weten en die daar vorstelijk worden voor betaald.
' Ik was amper zeven toen ik op een mooie zondag de keuze kreeg : ofwe lmoest ik mee naar onze gehandicapte bomma, ofwel werd ik gedropt aan de ingang van de lokale wijkbioscoop. De keuze was niet gemakkelijk. De enige film die ik tot dan toe had gezien, was Bambi, en de lotgevallen van dat arme hertje terroriseerden toen al vier jaar mijn dromen. Maar bomma was nog iets erger. Zij was een vloekende, vetgevreten en blinde oude vrouw en zelfs nu nog herinner ik mij de geur van pis in haar kamer. Bovendien was ik toen al-en nu nog altijd-on uitstaanbaar zodra ik de drempel van een gasthuis overschreed. Ik werd er dus als het ware naar de ...
' Ik was amper zeven toen ik op een mooie zondag de keuze kreeg : ofwe lmoest ik mee naar onze gehandicapte bomma, ofwel werd ik gedropt aan de ingang van de lokale wijkbioscoop. De keuze was niet gemakkelijk. De enige film die ik tot dan toe had gezien, was Bambi, en de lotgevallen van dat arme hertje terroriseerden toen al vier jaar mijn dromen. Maar bomma was nog iets erger. Zij was een vloekende, vetgevreten en blinde oude vrouw en zelfs nu nog herinner ik mij de geur van pis in haar kamer. Bovendien was ik toen al-en nu nog altijd-on uitstaanbaar zodra ik de drempel van een gasthuis overschreed. Ik werd er dus als het ware naar de ...
