Hekeldichten - Anton van der Weyden

(Jazzrytmiek)

KORTE INHOUD

Een intrigerender Van Ostaijenepigoon was de nochtans nog meer in de vergetelheid+ gesukkelde Anton Van der Weyden. Toen Pieter G. Buckinx tijdens de Tweede Wereldoorlog in een reeks in Het Nieuws van den Dag de balans opmaakte van ‘Een Kwarteeuw Vlaamsche Poëzie’ noemde hij hem zelfs een ‘beminnelijke verschijning’. [Buckinx 1941b] Een wat vreemde omschrijving voor iemand die de titel van zijn ene bundeltje meer dan waar maakte. Hekeldichten (Jazzrythmiek) heette dat en deze dubbele titel bracht Buckinx er waarschijnlijk toe om te beweren dat Van der Weyden hier ‘de moderne beschaving trachtte te hekelen en tevens de dadaistische vers-techniek van Brunclair en Van Ostaijen op geestige wijze bespottelijk maakte’. [ibidem] Dat eerste was zeer zeker het geval: de schijnredelijkheid en hypocrisie van burger, kerk en kapitaal werden hier genadeloos door de mangel gehaald. ‘Rerum Novarum,’ zo begint het gelijknamige gedicht, ‘Hoezee! / De kosters krijgen opslag. / Nieuwe en laatste interpretatie der Encycliek.’ [V...
1931Taal: Nederlandszie alle details...

Categorie

Details

1931Uitgever: Regenboog, Borgerhout, Antwerpen32 paginasTaal: Nederlands