Zelfdoding in de antieke Wereld - Anton van Hooff
vVan autothanasia tot suicide
KORTE INHOUD
In de antieke literatuur wemelt het van de zelfdodingen: de mythologische held Ajax, de legendarische Lucretia, dozijnen vooraanstaande Romeinen, zoals Cato en Seneca, en honderden minder bekende, soms anonieme Grieken en Romeinen sloegen om uiteenlopende redenen de hand aan zichzelf.
Anton van Hooff onderneemt een onderzoek naar de methoden, de beweegredenen en de opvattingen over zelfdoding. Hij analyseert de historische literatuur, maar ook de neerslag in tragedie, komedie, lichte poëzie, wetsbepalingen en afbeeldingen.
Moderne verklaringen blijken niet van toepassing op een beschaving waarin de angst voor gezichtsverlies de allesbepalende drijfveer was. Methoden die als een schreeuw om hulp of een gok met de dood konden worden beschouwd werden als laf afgewezen. Van een scherp omlijnd begrip zelfdoding was in de oudheid geen sprake. Zelfdoding werd soms getolereerd, ja aangemoedigd - maar ook de christelijke afwijzing van de zelfdoding als zelfmoord heeft antieke wortels. Via dit ongewone onderzoeksterrein ...
Anton van Hooff onderneemt een onderzoek naar de methoden, de beweegredenen en de opvattingen over zelfdoding. Hij analyseert de historische literatuur, maar ook de neerslag in tragedie, komedie, lichte poëzie, wetsbepalingen en afbeeldingen.
Moderne verklaringen blijken niet van toepassing op een beschaving waarin de angst voor gezichtsverlies de allesbepalende drijfveer was. Methoden die als een schreeuw om hulp of een gok met de dood konden worden beschouwd werden als laf afgewezen. Van een scherp omlijnd begrip zelfdoding was in de oudheid geen sprake. Zelfdoding werd soms getolereerd, ja aangemoedigd - maar ook de christelijke afwijzing van de zelfdoding als zelfmoord heeft antieke wortels. Via dit ongewone onderzoeksterrein ...
