Minister dixit - Wim De Pauw
een geschiedenis van het Vlaamse cultuurbeleid
KORTE INHOUD
Cultuur en beleid: het heeft iets van een verstandshuwelijk. De ene partner: cultuur, altijd om geld verlegen maar bedacht voor inmenging van bovenaf. De andere partner: de beleidsmaker, houdt bij het inzetten van middelen steeds zijn eigen visie op de samenleving voor ogen. Sinds de culturele autonomie is het cultuurbeleid een Vlaams huwelijk geworden.
Dit boek beschrijft hoe in het pas ontvoogde Vlaanderen de klemtoon kwam te liggen op de uitbouw van een sociaal-cultureel netwerk. De jaren '80 brachten daarna samen met een gestegen zelfbewustzijn een cultuurbeleid dat in het teken van de kunsten stond. Momenteel zien we hoe beide bewegingen moeizaam naar elkaar toe groeien.
Moet gesubsidieerde kunst maatschappelijk relevant zijn? Moet de overheid consument of eerder producent georiënteerd zijn? Hoe verhoudt de overheid zich ten aanzien van de markt? Moet cultuur een dam opwerpen tegen de 'verzuring'? Hoe Vlaams is het Vlaamse cultuurbeleid? De auteur gaat na welke de visies waren van de opeenvolgende ministe...
Dit boek beschrijft hoe in het pas ontvoogde Vlaanderen de klemtoon kwam te liggen op de uitbouw van een sociaal-cultureel netwerk. De jaren '80 brachten daarna samen met een gestegen zelfbewustzijn een cultuurbeleid dat in het teken van de kunsten stond. Momenteel zien we hoe beide bewegingen moeizaam naar elkaar toe groeien.
Moet gesubsidieerde kunst maatschappelijk relevant zijn? Moet de overheid consument of eerder producent georiënteerd zijn? Hoe verhoudt de overheid zich ten aanzien van de markt? Moet cultuur een dam opwerpen tegen de 'verzuring'? Hoe Vlaams is het Vlaamse cultuurbeleid? De auteur gaat na welke de visies waren van de opeenvolgende ministe...