Heimwee naar huis - Johan Vanhecke

de herwaardering van het Vlaamse levenslied

KORTE INHOUD

Te lange tijd is het Vlaamse levenslied verbannen naar rokerige parochiezaaltjes of gigantische danstenten. Te veel werd het populaire lied opgeeist door accordeonspelers of balorkesten. Te stiefmoederlijk werd de schlager behandeld door radio en T.V
Vrijwel niemand stond ooit stil bij de grote kracht van een eenvoudige zin als 'zie ik de lichtjes van de Schelde , dan gaat mijn hart wat sneller slaan ', het mijmerend dichterlijke van ' ik ben zo eenzaam zonder jou, niets kan mij binden bij mijn vrienden, bij hen kan ik het niet meer vinden ' , de wanhoopskreet, 'ohoh ik heb zorgen en dat verveeld me zo' , de sociale kritiek van ' maar er niets zo erg als een café zonder bier'.
Dat het Vlaamse levenslied poezie is, daar werd te weinig over nagedacht. En toch is het zo. Het is vooral poezie van de berusting ; ' que sera sera ,
wat moet zijn dat zal zo zijn ', meisjes ze maken ons zo zot mijnheer ' - en het afscheid : ' de laatste dans ', ' vaarwel Emile , ik ga nu dood ' , ' in Amsterdam ben jij zo ver van mi...
2001Taal: Nederlandszie alle details...

Dit boek staat op 1 wenslijstjes

REVIEWS VAN DIT BOEK