De tekens in mij - Vandoorne Cecile
KORTE INHOUD
- De sprookjesachtige sfeer van het kind-zijn verwoordt de dichteres in een schrijfact die rijk is aan associaties. De adolescentie roept het eerste verdriet op: ‘Zijn voorhoofd / rimpelend drijfwater / van vervroegd geschreven verdriet / trilt klanken leeg’. Met de komst van de lente ontluikt het roezig liefdesverlangen: ‘Hij wil haar uitgelaten bewonen’. De zomer incarneert de blijde verwachting van het kind, symbool van nieuw leven en nieuwe taal: ‘Het ademhalen van woorden / wordt in het kind geboren’. Het herfstgedicht ‘Ik word dronken van binnen’ laat een mooi voorbeeld beleven van synesthesie (‘kamt licht uit haar haren / scherpt een luit aan riet / kruidt de avond met muskaat / gespt een aureool van woorden aan’). De wintergedichten worden overheerst door een gevoel van kille eenzaamheid. Als een ‘Leitmotiv’ komt het symbool van de vis vaak voor in heel deze bundel naast talrijke andere symbolen.